Theo Vorster gesels met Dries Visser
Gesprek met Dries Visser op kykNET se Sakegesprek
Deur Theo Vorster
Ek wou met ’n leiersfiguur in die skaarswildbedryf gesels, iemand wat daar was voor dit populêr geword het om met wild te boer. Iemand wat ’n rol in die groei van die bedryf gespeel het en wat vandag steeds ’n leidende rol in die bedryf het. Dries Visser is só ’n leier.
Kyk hier na ’n YouTube video van my gesprek met Dries Visser
Dries Visser het baie arm grootgeword, die jongste van 10 kinders wat deur hul ma grootgemaak is. Soos Dries dit stel: “Die enigste vermaak was die veld, daar was nie geld vir speelgoed nie”. Dit is hier waar sy liefde vir die veld vir altyd gevestig is.
Na skool raak Dries in die Vaaldriehoek in die eiendomsbedryf betrokke wat hom die geleentheid gee om in 1973 ’n deposito op sy eerste plaas kon neersit. Hy het toe reeds besef dat wildboerdery die bedryf vir die toekoms is. Hy was een van die eerste boere in die omgewing wat in daardie jare sy plaas met wildweringsdraad toegespan het. In 1983, na 17 jaar in die eiendomsbedryf, besluit Dries om permanent na sy geliefde bosveld te verhuis en hom heeltyds op die jag- en wildteelbedryf toe te spits.
In 1989 kom Dries die eerste keer in aanraking met oorsese jagters en besef gou dat hy op hierdie kliënte moet fokus. “Hulle is baie meer welvarend as biltongjagters,” verduidelik Dries. Dit kom duidelik uit in die onderhoud dat 1994 en die koms van die demokrasie die groei in die Suid-Afrikaanse jag- en wildteelbedryf in ’n hoër rat geplaas het. Dries se besigheid het ’n geweldige hupstoot gekry.
Vir die eerste keer was die res van Afrika oop vir Suid-Afrikaners. Soos Dries dit stel: “Suid-Afrikaners is nie meer net as spioene gesien nie”. Hulle het ál meer in kontak gekom met gegoede internasionale jagters wat later ook na Suid-Afrika sou kom. Die Suid-Afrikaanse jagbesigheid het floreer deur “kontakte wat in die noorde gemaak is na Suid-Afrika te bring”.
Zambiese swartwitpense
Dries praat passievol van die Zambiese Swartwitpens wat hy in die Kafue opgemerk het. Hy het dadelik besef dat hy hierdie pragtige diere op sy plaas in die Thabazimbi distrik moes kry.
Hy verwys na die invoer van 17 van hierdie swartwitpense na sy plaas as “my boerpot wat ek in die lewe geslaan het”. Hierdie pragdiere vorm vandag die kern van Dries se Suid-Afrikaanse swartwitpenskudde. As jy na hulle kyk, besef jy weereens waarom Dries so trots op sy Zambiese swartwitpense is.
Oor die verhouding tussen bewaring, jag en die teel van uitsoekdiere neem Dries baie sterk standpunt in: “Die waarde op ’n dier word deur die jagter geplaas. Die jagter gee al die geld vir die wildbedryf en bewaring”. Hy maak die gevolgtrekking dat, as die jagter nie miljoene rande sou spandeer nie, daar ook nie genoeg geld vir die bewaring en aanteel van skaarswild sou wees nie.
Die kapitaal vir die groei en voorbestaan van die wildteelbedryf word dus volgens Dries deur die jagter verskaf. “Alle eer aan die jagter,” sê Dries, vir die finansiering van die wildbedryf.
As dit kom by die jag van trofeewild, meen Dries Visser: “Dit is die boer se plig om kwalitiet in the bedryf terug te plaas,” anders is die besigheid nie op die langtermyn volhoubaar nie.
Suid-Afrika teel kwaliteit wild
Toe ons ná die onderhoud na foto’s van sy diere kyk, maak Dries die opmerking dat, in sy opinie, al die jagrekords (in term van horinglengtes) gedurende die volgende 10 tot 20 jaar oortref gaan word. Die rede is die plaaslike fokus op die teel van uitsonderlike diere, komende van die beste genetika.
Ons lees deesdae van R40m vir ’n buffel of R12m vir ’n swartwitpens. Ek wou graag Dries se opinie oor hierdie duur pryse hoor. Hy meen dat mens hierdie pryse versigtig moet interpreteer. Sy raad is: “As jy rondkyk kan jy dalk dieselfde diere vir beter pryse koop”. Hy sê ook ouens betaal miskien hierdie pryse deels om ’n premie op die nageslag van hierdie diere in die toekoms te kan verdien.
Oor die volhoubaarheid van die bedryf meen Dries die toekoms vir die volgende dekade of twee is rooskleurig. Kuddes word mooi opgebou. Hy sê egter tog dat daar op ’n stadium ’n plafon bereik kan word. Dan gaan die pryse van vroulike diere waarskynlik begin afkom. Die pryse van besondere trofeediere gaan egter steeds deur internasionale jagters ondersteun word.
As dit kom by advies aan nuwe toetreders tot die bedryf het Dries Visser ’n interessante en amper vaderlike vertrekpunt. “Jong ouens hoef nie die skoolgeld te betaal wat ons ouer ouens betaal het nie. Hulle kan net vra en ons sal met groot liefde raad gee.” Hy motiveer sy stelling deur te beklemtoon dan dit in die hele bedryf se belang is dat ons ’n sterk en gesonde bedryf bou.
Rekordhouding voeg waarde tot wildteel
Hy voeg hierby die belangrikheid van goeie beplanning. Ook dat jy “kwaliteit by eerbare mense moet koop”. Laastens beklemtoon Dries die belangrikheid van goeie rekordhouding van jou diere, sodat jy altyd weet wat jy het.
Dries is positief oor die toekoms van die wildbedryf. “Suid-Afrika gaan die bestemmingsland van jag word vir die oorsese jagter, aangesien ons die getalle en die kwaliteit het.” Oorsese jagters kom vir die “buffels en swartwitpense,” verduidelik Dries Visser. Hy sê hulle spandeer uiteindelik dan ook baie meer op ander wild, as hulle eers hier is.
Ek weet nou waarom die gerekende telers in die bedryf nie sommer iets aanpak alvorens hulle nie met “oom Dries” gesels het nie. Sy toewyding en vertroue in die toekoms van die teel en uitbou van pragtige skaarswild is aansteeklik.
Ek dink ons aanvaar partymaal te maklik dat diere net sommer gaan voortbestaan en dat ons kinders ook die skaarswildsoorte gaan kan sien. Miskien fokus ons egter nie genoeg op die finansieringsrol wat die jagter in hierdie ketting speel nie. Dries bewys dit met sy pragtige Zambiese swartwitpense, om nie eens oor sy buffels en ander diere te praat nie.